2 października korytarz I piętra zamienił się w salę teatralną. Uczniowie klas szóstych z pomocą kilku młodszych koleżanek zaprezentowali kolegom z klas IV-VI program artystyczny Pamięcią przeszłość z jutrem łącz. Młodzi aktorzy, przebrani w mundurki harcerskie lub stroje w kolorach wojskowych, wyposażeni w pistolety i granaty prezentowali wiersze K.K. Baczyńskiego i innych poetów, którzy w swych utworach oddali tragizm pokolenia żyjącego w czasie II wojny światowej. Było też wiele piosenek wojskowych i partyzanckich. W rytm melodii Warszawskie dzieci szóstoklasiści utworzyli żywy mur mający bronić ukochane miasto przed wrogiem. Najbardziej poruszająca piosenka – zaśpiewana przez solistę stającego nad symboliczną mogiłą – to Mała dziewczynka z AK. W oczach wielu widzów, a także samych aktorów pojawiły się łzy wzruszenia. Program kończyła piosenka Polskie kwiaty. Mali artyści, którzy wcześniej zniknęli ze sceny, pojawili się na niej ponownie w biało-czerwonymi kwiatami w dłoniach. Występom towarzyszyła prezentacja zdjęć pokazujących dawną, wojenną Warszawę i młodych ludzi, którzy o nią walczyli. Na korytarzu przygotowano też wystawę fotografii związanych z II wojną światową i powstaniem warszawskim.
Wśród zaproszonych gości była Pani należąca do Batalionu „Obroża”. Po występach uczestniczka powstania warszawskiego spotkała się z uczniami klas szóstych, opowiedziała o tym, jak wyglądało życie w wojennej Warszawie, udzieliła odpowiedzi na wiele pytań.
Program artystyczny został zaprezentowany jeszcze trzykrotnie – rodzicom, dziadkom i innym zaproszonym przez uczniów gościom, pensjonariuszom Domu Opieki przy ul. Syreny oraz dzieciom z klas II-III.
Pięknie odtworzony fragment naszej historii oraz wymowne słowa Ferdynanda Focha Ojczyzna to ziemia i groby; narody, tracąc pamięć, tracą życie, które zamykały prezentację, na pewno pozostawią ślad w sercach wszystkich, którzy tworzyli ten spektakl, a także w sercach tych, którzy go oglądali.